Wereldwijd gaan meer dan 101 miljoen kinderen niet naar school - velen van hen zijn meisjes. Het grootste aantal van niet school gaande kinderen komt voor in Sub-Sahara gebied van Afrika en Zuid-Azië.

In Oeganda, is het netto primaire schoolbezoek 94 %, maar slechts 57 procent van degenen completeren de basisschool. Kwalitatief goed onderwijs is verre van een realiteit voor vele miljoenen kinderen op het platteland van Oeganda. De meeste basisscholen zijn in de handen van de overheid in het land, een gemiddelde klasgrootte is ongeveer 100 leerlingen.

Er bestaan grote verschillen tussen mannen en vrouwen ​​bij het volgen van de lagere school en voltooiing in het landelijke gebied van Noord-Oeganda. Conflicten en de wijdverspreide armoede situatie leidde tot inkomensarmoede, kinderarbeid en HIV / AIDS in de regio. Voor veel arme gezinnen, heeft opvoeding van de mannelijke kinderen heeft prioroteit op hun vrouwelijke tegenhanger. Om extra inkomen voor het gezin te genereren, werken jonge meisjes veelal als huishoudster of babysitters in plaats van naar school te gaan. Middels het inkomen wordt het schoolgeld betaald voor hun broers en zussen. Onderwijs wapend mensen met kennis, vaardigheden en waarden die de basis vormen die ze levenslang nodige hebben om zelf redzaam te zijn en een professionele carrière in het vooruit ziet.

Onderwijs is een hulpmiddel die men kan gebruiken om generationele armoede te doorbreken, ziekten te verweren en de productiviteit te verhogen. Een opgeleid persoon heeft meer kans om zinvol werk te vinden, respectievelijk een gezond gezin, met minder kinderen en een betere toekomst te hebben. "Ik vind het niet erg als ik op de grond gaan zitten op school Alles wat ik wil is het onderwijs ...'' - Malala Yousafzai. Net als Malala, de Pakistaanse jonge vrouw uitgesproken voorstander voor meisjes onderwijs met als risico haar eigen leven;. Veel kinderen. over de hele wereld hebben de vastberadenheid om te vechten voor hun recht op onderwijs. Toen ik jong was, liepen mijn oudere broers en zussen van huis in Ogako tot Senior Secondary School in Lai, een afstand van meer dan 7 km per enkele reis. Het duurde ongeveer 1 uur en 30 minuten om naar school te gaan. We moesten alleen een beetje vroeger wakker worden om naar de middelbare school te gaan. Hoewel hun opleiding door de burgeroorlog onderbroken werd, heeft hun vastberadenheid en inzet getoond dat je zelfredzaam kunt zijn.

Dit verhaal en zo veel andere onwaarschijnlijke verhalen moeten ons dwingen om ouders en kinderen te helpen in dergelijke gemeenschappen, het realiseren van hun dromen. Wij zijn ervan overtuigd dat we samen de macht hebben om een ​​verschil in de levens van deze kinderen en hun gemeenschappen te bewerkstelligen. Wil jij ons helpen bij onze zaak?

Millenniumdoel 2:'' Zorg ervoor dat, in 2020, overal kinderen, zowel jongens als meisjes, in staat zullen zijn om het ​​volledige basisonderwijs te voltooien'' Ondanks de enorme inspanningen van de verschillende belanghebbenden om de millenniumdoelstellingen voor ontwikkeling te bereiken, de hoop op universeel basisonderwijs in 2020 vooral in veel ontwikkelingslanden, waaronder post-conflict landen en gemeenschappen blijft een droom. Dit is het motief achter de oprichting van Uganda Kitgum Education Foundation (UKEF ).

Bewerkingen ongedaan maken
Alpha

Ongeacht leeftijd, ras, gezondheid of sociale klasse, we moeten allemaal leren om ons potentieel te ontsluiten en verder te gaan als individuen in de samenleving. De Uganda Kitgum Education Foundation (UKEF) is gewijd aan het verbeteren van levens en gemeenschappen in Noord-Oeganda door het openen van scholen voor kinderen. Na meer dan twee decennia van burgeroorlog. Ondanks de erkenning van een ruwe weg te gaan, de mensen van Noord-Oeganda te delen in de hoop dat het opbouwen van hun leven mogelijk is, en de overtuiging dat investeren in onderwijs is fundamenteel voor het proces. De toekomst van onze kinderen is afhankelijk van de toegang tot goede scholen en gekwalificeerde docenten.

Achtergrondinformatie

De burgeroorlog tussen de Lord's Resistance Army (LRA) en de Oegandese regering heeft Noord-Oeganda het meest getroffen. De oorlog woede van 1986 tot 2006. De verwoestende gevolgen van de oorlog ontheemd meer dan 1,8 miljoen mensen. Deze vluhcten naar internationaal ontheemden (IDP's) kampen. Tijdens de oorlog zijn naar schatting 30.000 kinderen ontvoerd en gebruikt als kindsoldaten. Daarnaast zijn tienduizenden Noord-Oegandesen verminking, gedood en zijn al hun eigendommen verloren. (Bron)

Met de stillte van de wapens sinds 2006, is de regio getuige geweest van een relatieve rust en IDP's zijn geleidelijk hervestigd en terug naar hun voorouderlijke huizen en gemeenschappen. Helaas, beperkte toegang tot sociale voorzieningen zoals onderwijs, gezondheidszorg, schoon water en sanitaire voorzieningen behoren tot de degelijkse uitdagingen van een gemiddelde persoon in Noord-Oeganda.

Er zijn veel weeskinderen, als gevolg van de burgeroorlog, HIV / AIDS infectie en sterfgevallen. De LRA ontvoerde vele jonge meisjes en gebruikte ze als seksslavinnen. Sommige van deze meisjes werden moeders tegen hun eigen wil. Degenen die ontsnapte aan de gevangenschap strijden nu met de uitdagingen van het opvoeden van hun kinderen zonder hulp van hun families.

Over het geheel genomen is er een hoge werkloosheid in Oeganda. Onvoldoende toegang tot het onderwijs in de afgelopen decennia heeft geleid tot massale jeugdwerkloosheid in het land. Meer dan 3 op de 4 Oegandese is jonger dan 30 jaar. Verenigde Naties Report, 2011 schattingen ongeveer 83 procent van de Oegandese jongeren werkloos